Na de storm van maandag is het blad van de bomen. Maar afgelopen weekend was er nog overal kleur.  De buxus wordt getooid met gevallen blad van de acers. Ook de beukenhaag verkleurt.

Deze acer kregen we ooit als kleine zaailing cadeau bij Esveld. En wat een beauty is het geworden. Van alle acers in de tuin houdt deze het langst blad en verkleurt via geel en oranje naar kaneel.

De ‘Moonlight’-borders zijn nog steeds weelderig. Ongelofelijk dat dit het eerste jaar is van deze aanplant. Heuchera villosa ‘Autumn Bride’ maakt zelfs eind november nog nieuwe bloeistengels aan!

De Gunnera’s (we hebben er vier!) zijn nog groen en bloeien. Toch hebben wij de planten dit weekend afgedekt met kruiwagens blad. Niet alleen om ze te beschermen tegen winterse kou, het is ook een goede manier om van al het gevallen blad af te komen!

En nog steeds is er kleur in de tuin. De Ginkgo biloba spettert ons tegemoet. Op de achtergrond het rood van de Viburnum opulus.

Ginkgo biloba in de moerasberm. Kleur komt verder van Kardinaalshoed (Euonymus).

Onderbegroeiing van Chasmatium en Polystichum setiferum ‘Foliosum Superbum’

De macro-lens er maar eens bij gepakt om de zaaddozen van de pioenen vast te leggen.

Wat een geweldig licht deze week. Telkens weer schijnt de zon laag onder de regenwolken door. Genieten!

Regen, zon, ze blijven elkaar afwisselen. Al die nattigheid draagt bij aan de intensiteit van de herfstkleuren. Acer palmatum dissectum ‘Garnet’ is nu op zijn (haar?) mooist!

Hier moet het mooiste nog komen: Acer Davidii ‘Ernest Wilson’ wordt eerst geel, later diep oranje.

De wisteria laat haar bladeren vallen en de Magnolia stellata is al bijna helemaal kaal. De knotwilg daarentegen is nog net zo groen als in de zomer!

Acer Davidii ‘Ernest Wilson’ strekt zijn takken uit over de Molenvlietl. Op de achtergrond onze 10 jaar oude Ginkgo biloba, nu knalgeel en op zijn mooist. 

Half november en wat valt er nog veel te genieten in de tuin. Aster turbinellus bloeit nog uitbundig in de Moonlightborders

Amsonia hubrichtti verkleurt prachtig (Moonlightborders).

Wisteria en Rosa ‘Rambling Rector’ geven tot laat in het jaar kleur aan de pergola bij het huis.

De Salomonszegel heeft nu ook haar bessen laten vallen. Het skelet van de bloeiaren licht op in de lage middagzon langs de Molenvliet.

ROOD I (Pierre Kemp)

De mensen zien het niet, hoe ik blijf staan
voor een bijzonder rood. Ik kan er niet vandaan.
Het wordt al groter naar ik het bekijk.
Het wordt al dieper naar ik meer wijk.
Rood, waarom zijt gij geen wezen, niet vrouw, noch man,
maar dat ik toch mijn bleke handen geven kan?

Regen, wind en dan aan het eind van de dag opeens de zon. Fantastisch!

De treures op het ‘schiereiland’ – hoe lang zal zij het nog volhouden? De essentaksterfte, veroorzaakt door de schimmel Chalara fraxinea doodt voor zover nu bekend 100% van de treuressen in Nederland. We kunnen niet anders dan afwachten.

Miscanthus, op de achtergrond een van onze grote essen. Ook hier moeten we afwachten of de boom het zal redden.

Eiken, met Amelanchier lamarckii.

‘Het jaar vordert
ook op mooie dagen
blijft het gras nat’

(haiku: Marian Poyck)