2018 is een Annus horribilis aan het worden: in februari een ‘nawinter’´, toen een veel vroege, warme lente die overging in een hittegolf die alle records breekt en de tuin verschroeit.. Ondertussen vechten we tegen de Eikenprocessierups en is binnen 48 uur al onze buxus opgegeten door rupsen van de buxusmot. Ik denk af en toe: ‘Waarom tuinier ik nog?’ Nou hierom: de Grassentuin is ondanks alles prachtig!
Dit jaar kunnen we al vroeg in het seizoen Piet Oudolf citeren: “Bruin is ook een kleur”.
Kaardenbol in de moerasberm. Statig, fier én dan ook nog een magneet voor bijen en hommels. Een perfecte tuinplant!
Een tuin is leuk. De beestjes in de tuin, maken een tuin geweldig!
Deze week hebben de waterhoentjes hun ‘tweede leg’ uitgebroed. Van hun eerste gezinnetje was helaas al binnen een paar weken geen jong meer over (reiger, snoek, rat, kat, ze eten er goed van).
Nu zijn er opnieuw vijf schattige kuikens. We zijn benieuwd …
Stoere bink voor niets en niemand bang!
Toch wel spannend, voor het eerst lopen over water!—
De grond is overal gescheurd van de droogte. Maar de Kattenstaart (Lythrum salicaria) heeft het met de voeten in het pierenbadje dat de moerasberm inmiddels is, en de kop vol in de zon, heel erg goed naar de zin. Ik kan me niet herinneren dat ze eerder zo uitbundig gebloeid hebben.
Eind april plantten we de ‘Onweerborder’ in, naar een ontwerp van Carrie Preston. Onze oude Pruikenboom (Cotinus) vormt als een grote donderwolk de achtergrond van deze border. Veel paars, blauw, rood en een pietsie oranje en geel hier. Door de strenge winter konden we lang niet alle planten krijgen, met als gevolg dat de borders maar half gevuld zijn. En dan is het nu ook nog veel te droog! Toch zijn we al erg ingenomen met de eerste resultaten!
Een groot deel van de tuin zucht onder de droogte, de scheuren in de bodem zijn hier en daar al zo’n 5 cm breed. Maar de planten in moerasberm hebben nergens last van!
De Blokhovense Molenvliet vanaf het Molenpad. Aan de overkant zaailingen van Ligularia.
Deschampsia cespitosa ‘Goldtau’ met Viburnum opulus en op de andere oever Lythrum salicaria.
Oh, oh, het regende even op loopafstand van ons huis, maar: onze tuin bleef droog. De grassentuin houdt zich goed, maar elders ziet het er een stuk minder florissant uit. Uitzitten maar, er zit niks anders op.
En het blijft maar droog. Gelukkig zijn er ook planten die dat heerlijk vinden. De verbena doet het prima!
Hieronder Verbena hastata met Stipa gigantea.
Verbena bonariensis met Eryngium, Digitalis, Miscanthus en Deschampsia:
Verbena hastata:
Akeleien met Deschampsia:
Vandaag wordt Matthé, tuinbaas van het eerste uur, 80 jaar.
Van harte gefeliciteerd!
