De Engelse schilder Cedric Morris was bezeten van kleur. Kleur in zijn schilderijen en kleur in zijn tuin. Hij schilderde portretten, landschappen en vogels. Maar vooral bloemen. Een groot aantal daarvan kweekte hij zelf in zijn tuin in Benton End, Suffolk. Met zijn partner Arthur Lett-Haines stichtte hij in 1937 de East Anglian School of Painting and Drawing.

Het leven op Benton End was rommelig, ongedwongen en ongeregeld. Lett-Haines bestierde op flamboyante wijze het huishouden. Een stevige drinker, zette hij met rode wangen overvloedige maaltijden op tafel met oogst uit de moestuin. Hij was een ´wildplukker´ avant la lettre en het verhaal gaat dat hij soep of stoofschotel placht te kruiden met een tipje as van zijn sigaret!

Morris was zijn tegenpool, op het puriteinse af, hij at en dronk met mate. Maar ook een energieke gesprekspartner en een inspirerende leraar. Zijn onderwijs was voor die tijd onorthodox en weinig gestructureerd. Hij geloofde in de kracht van bevestiging en positieve feedback. En altijd wees hij op het belang van kleur.

In die informele, uitgelaten en uitbundige omgeving was Morris niet alleen als schilder productief. Hij  kruiste en zaaide jaarlijks vele nieuwe planten, met name irissen hadden zijn interesse. Maar ook schuimde hij veld en beem af, op zoek naar klaprozen. Niet de overbekende rode, maar zachtere kleuren met ´parelmoer´ en een ´rokerige´ gloed.

Het romige roze van aardbeien-met-slagroom, het zachte grijs van de veren van een houtduif en het lichtpaars dat soms op zomeravonden te zien is. Of – voor de minder romantische lezer – de kleur van een wit t-shirt dat per ongeluk tussen de bonte was is terechtgekomen en op een te hoge temperatuur is mee gewassen.

Papaver rhoeas ´Sir Cedric Morris´ is niet altijd makkelijk te vinden. Bij de Cruydthoeck is zaad verkrijgbaar onder de naam `Parelmoer´. Zaai regelmatig opnieuw, onze ervaring is dat na verloop van tijd het rood gaat overheersen.