’s Ochtends vroeg, rond een uur of vier al, beginnen de eerste vogels al te zingen. Al een paar weken horen we een prachtig liedje, maar geen idee welke vogel erbij hoort. Vandaag betrapten we hem op heterdaad, in de Prunus pades ‘Colorata’. Gauw de camera gepakt en ja, hij zat er nog:

Nooit eerder in de tuin gezien, deze kleine druktemaker. Door zijn mooie alpinopet was hij gemakkelijk te vinden in de vogelgids: de Zwartkop. Nu op zoek naar zijn vrouw, die een kastanjebruin mutsje draagt.

Vanmiddag zijn ook de kwikstaarten uitgevlogen. Elk jaar broedt er een paartje onder de zonnepanelen op de schuur. En ja, daar zit je dan met je nog veel te korte staart. Gelukkig ben je niet alleen er is er een broertje of zusje in de buurt.