De Moonlightborders gaan de volgende fase in: Cammassia, Moeraswolfsmelk en Akelei komen in bloei.
De avondzon geeft dit deel van de borders een sprookjesachtige uitstraling.
De borders in de ochtendzon. Een heel andere uitstraling dan ’s avonds, maar zeker zo mooi.
’s Ochtends vroeg.
“Onkruiden zijn ook bloemen wanneer je ze beter leert kennen,” zegt Winnie de Poeh. Dat geldt zeker voor de Schijnpapaver (Meconopsis cambrica) die sinds een paar jaar in mei de kop op steekt.
Wij laten ze lekker hun gang gaan. Ze geven pit aan de een beetje brave grassentuin in deze tijd van het jaar.
Lekker hoor, twee weken vakantie en dan dit fantastische weer. Zo doe je nog eens wat in de tuin! Bijvoorbeeld kruiwagens vol Leucojum verplanten.
Zo’n 20 jaar geleden plantten we tien bollen aan de rand van de poel. Ik heb er deze week honderden uitgeplant, onder andere in de moerasberm. Vorig jaar daar al een paar op proef gezet en ze voelen zich goed thuis in de vochtige grond. Nu dus ‘en masse’ bollen verplaatst. En bij de poel een bescheiden groep terug geplant. Die hebben de komende jaren ook weer de ruimte.
Het regende gisteren bijna de hele dag. Alleen om een uur of vijf kwam de zon even door. Lang genoeg om even bij de boshyacinthen te kijken, die in de loop van jaren op verschillende plekken in de tuin zijn verwilderd.
We begonnen ooit met alleen blauwe, langzaam maar zeker komt er meer roze tussen. Vind ik eigenlijk wel leuk! Op de voorgrond Salomonszegel. En ook een paardenbloem die ik bij het wieden over het hoofd heb gezien. Straks even langs met de wiedstok in de hand 
Dryopteris wallichiana loopt prachtig uit. In combinatie met de boshyacinthen het ultieme lentebeeld
Ook in het grind langs het Molenpad staan er steeds meer!
Ook onder de Japanse esdoorns doen ze het goed. Op de voorgrond nog een randje van de ‘vlinderblaadjes’ van Jeffersonia diphylla.
Natuurlijk, het is hier geen Hallerbos, maar een beetje een Madurodamversie ervan. Wel bijna net zo leuk hoor!
Moonlightborders: overweldigend mooi! Nu is het de beurt aan Camassia leichtinii ‘Blue Candle’ en Tulipa ‘Honky Tonk’.
Ik moet denken aan een gedicht van Judith Herzberg. Niet voor niets wint zij dit jaar de Prijs der Nederlandse Letteren. Dit gedicht begint met:
“Het gaat goed, het gaat zijn gang.”
En de laatste regels:
“Kan het niet vaker zo raar voorjaars-
achtig, wordend warmer, voller,
wordend groener zijn?
Ja, het kan vaker.
Het is al veel vaker dan vroeger.”
De witte lei-appel is Laxton’s Superbe, een lekkere handappel, die elk jaar een flinke opbrengst van enorme appels geeft.
De roze bloesem is van een onbekend ras, de boom stond hier al toen wij er kwamen wonen. De vruchten zijn melig (niet te eten!), maar de bloesem is prachtig!
Koningsdag, ook wij zijn ‘in the mood’!
Dit feestje is al weer voorbij …
Het is bijna te veel om te bevatten. Rondom nestelende vogels, vlinders, bijen, hommels. Overal zachte geluiden, zacht licht, een zacht briesje, zachte kleuren. De lente barst uit haar voegen.
Ik noem je: bloemen
ik noem je: merel in de vroegte
ik noem je: mooi
ik noem je: narcissen in de nacht
waaroverheen de wind strijkt
naar mij toe
ik noem je: bloemen in de nacht
Jan Hanlo
Ik noem je bloemen etc. uit: Verzamelde gedichten,
Amsterdam, Van Oorschot, 1970
