In de Grassentuin komt meer en meer kleur. Ook hier verwilderen de bollen: narcissen en anemonen kleuren dit deel van de tuin.
De treures loopt uit! Zó spannend of deze boom gaat ontsnappen aan de essentaksterfte …
Grassentuin
Kievitsbloemen
Kievitsbloemen (Fritillaria meleagris) behoren tot mijn voorjaarsfavorieten.
Wat een heerlijke planten zijn dit: ongecompliceerd en bescheiden sieren ze de tuin voor weken.
Ze hóren in ons landschap. Zo jammer dat ze bijna niet in het wild te vinden zijn.
Zonder ze zich op te dringen zaaien ze zich overal uit in de tuin. Hier in het grind langs de Molenvliet.
Zaailingen op het Molenpad.
Pruim
De pruim in het ‘Gouden Uurtje’.
Epimedium
De lente gaat een volgende fase in: Epimedium x warleyense ‘Orangekönigin’ vormt een prachtige combinatie met Rodgersia.
Perfectie
De koele perfectie van Magnolia.
Langs het Molenpad, tussen de struikklimop voelt deze Magnolia zich prima thuis. Een onbekend ‘merk’, ooit gekocht als ‘crèmegeel’. Maar ja, dit is toch veel te mooi om te kappen!
Verstekelingen
De bollen in de Moonlight-borders vallen een beetje tegen. Van de Chionodoxa sardensis is geen spoor te bekennen. En tussen de Chionodoxa siehei zitten veel roze verstekelingen. Die verplaatsen we naar een grasveld bij het huis, dat wel wat kleur kan gebruiken.
Nu maar hopen dat ze hier willen verwilderen!
Na de regen
Overal in de tuin komen nu de akeleien op. Na een flinke regenbui zijn ze extra mooi.
Pretty in Pink
Corydalis solida subsp. solida ‘Beth Evans’ is zo roze als een Prinsessenjurk. Zoet! De planten staan erbij als blozende debutantes op het bal, opgewonden bij elkaar klonterend in afwachting van de openingsdans. Denk er een wals bij en het plaatje is compleet.
Primula
De Moonlightborders werden begin april 2017 ingeplant. De primula’s hebben vanaf november vrijwel onafgebroken gebloeid. Alleen in de paar weken strenge vorst in februari lieten ze het hoofd hangen. En kijk nu eens: een explosie van bloemen!
En dan te bedenken dat ik nog tegen Carrie (Preston) zei: ‘Zoveel primula’s, kan het niet wat minder?’ En Carrie antwoordde beslist: ‘Nee, het moeten er zo veel zijn’ en ging gewoon haar gang. Wat bén ik daar blij mee!
De Stachyurus komt nu ook voor het eerst in bloei.
En Carrie plantte stiekem ook nog wat primula’s in het Molenpad dat langs de borders loopt. Heerlijk!
Smient
Deze winter eist zijn tol. Onder een van de beukenhagen vond ik een dode Amerikaanse Smient (m). Wát een mooie vogel! Toen ik een dag later foto’s wilde maken was hij al bijna helemaal opgegeten: de een zijn dood … Een paar veertjes lagen er nog.
