Ik leer het ook nooit! Elke winter loop ik dagelijks spiedend door de tuin op zoek naar de eerste sneeuwklokjes. En altijd zijn het deze krokusjes (Crocus sieberi ‘Firefly’) die als eerste bloeien. Opeens zie ik die kleine lollies in het gras onder de appelboom staan. Dat heet geluk.
Zondag 17 februari 2019, 11.00-16.00 uur.
Sneeuwklokjes, Helleborus, krokussen, toverhazelaar: de herauten van de lente staan in volle bloei! De vier Schalkwijkse tuinen (Antoniahoeve, Brassica, Helene de Vries en De Pullenhof) nodigen u uit te komen genieten van het vroege voorjaar. Toegang gratis.
LET OP: De Pullenhof gaat per 1 april 2019 over in andere handen. De nieuwe eigenaren stellen de tuin voorlopig niet open voor bezoek. Dat betekent dat 17 februari voorlopig de laatste mogelijkheid is De Pullenhof te bezoeken!
Veel mensen trekken de conclusie dat we ‘Het werken in de tuin wel op een laag pitje zullen zetten’ nu we De Pullenhof gaan verlaten. Het tegendeel is waar! Ik werk met enorm veel plezier in de tuin. De komende lente is de laatste op deze plek en ik wil daar met volle teugen van genieten. Ook willen we de tuin zorgvuldig overdragen aan de nieuwe eigenaren. En dus ben ik deze Kerstvakantie als het maar even kan lekker buiten bezig. Ik knip en snoei, Matthé snippert en maakt de paden in orde.
We krijgen daarbij assistentie van onze haan: G.C. van Amerongen. Hij is vernoemd naar een van de vorige eigenaren van het huis. In een half jaar tijd is hij van een kwetsbaar, verstoten kuiken een flinke puber geworden. Zo’n aanhankelijke haan hadden we niet eerder: zodra we ons buiten laten zien komt hij aangerend om een knuffeltje te halen!
De dagen gaan weer lengen – tijd om de tuin in te gaan en de Helleborus-bladeren weg te knippen. Onder het bladerdek komen dikke knoppen tevoorschijn. Een roodborstje aast vanaf een strategische plek op wat lekkers!
Wij wensen iedereen heel fijne feestdagen en een voorspoedig 2019! Dank aan alle bezoekers die het afgelopen jaar met ons van De Pullenhof genoten hebben!
Wij vieren de feestdagen met de gedachte dat dit de laatste keer is op deze plek. Dat maakt ons wat melancholisch… Tegelijkertijd kijken we enorm uit naar een nieuw avontuur, opnieuw beginnen en iets opbouwen.
Een paar jaar terug – onze tuin in winterse pracht. Dat plaatje hebben we nu niet, het lijkt wel maart buiten.
Een klein beetje sneeuw vanmorgen. Even genieten van het winterse jasje dat de tuin op sommige plekken heeft gekregen. Mooi!
“I love autumn”, Emily said to me. “It wins you over with its mute appeal to sympathy for its decay.”
― Two By Two
De schoonheid van Rudbeckia fulgida var.daemii:
December – geen hulst en toch al kerstrood op verschillende plekken in de tuin.
Helenium, ook in de winter is deze plant nog zó mooi! De uitgebloeide bloemen zijn als sieraden met prachtige details.
Een pas de deux …
Hoe aaibaar wil je het hebben in je tuin?
Helenium – de tuin in de winter, genieten van de schoonheid van het detail.
De zaaddozen van Campunula: elk jaar vergaap ik me eraan. Het zijn net schedels die op een stokje. Alsof er ’s nachts ongezien koppensnellers door de tuin zijn geraasd.
Andere uitgebloeide planten zien er een stuk vredelievender uit.
