Vandaag een gedicht van Remco Campert

De Witte Roos

Het was laat in het jaar
ach eigenlijk bedoel ik eind november
de negenentwintigste als ik het wel heb
zo om een uur of vier in de middag
(op de minuut af weten is moeilijk
zowel van tevoren als achteraf
slechts tijdens had het gekund
maar ik lette niet op de tijd)
toen van de witte roos
het laatste blaadje losliet
en neerwaarts warrelde
donkerende grond tegemoet

Op de foto Rosa ‘Windrush’. Die is officieel natuurlijk botergeel en niet wit, maar het is wel de laatst bloeiende roos in de tuin. Zelfs nu zitten er nog nieuwe knoppen in! Windrush is gekweekt door David Austin. Het zijn flinke, zeer stekelige struiken, die de hele zomer door heerlijk geurende bloemen geven. Voor mij een favoriet onder de rozen.