Scutellaria incana staat nu al een jaar of zeven in de tuin. Met wisselend succes. De plant heeft een hekel aan koude, natte winters (tjsa, wie niet?). In de lente merken we dat dan aan een grote, kale plek, waar de vorige zomer wolken lichtblauwe bloemen stonden.  Het gebeurt ook dat de plant van het ene op het andere moment verwelkt. Wij verdenken de katten uit de buurt.

Maar goed, wij zouden ook pisjaloers kunnen worden op zoveel schoonheid tegelijk. Want wat een beauties zijn het! En dat is dan ook de reden dat we ze elk jaar opnieuw aanplanten. Dit jaar staan ze er weer prachtig bij!