Hélène de Vries, wier tuin ik vorige week beschreef, houdt van kippen. Veel kippen. Daarbij heeft ze een voorkeur voor Oudhollandse rassen. In mijn onwetendheid ging ik vorige week in op de suggestie van de spellingscontrole in Word om het ras ‘Brabanters’ te verbeteren in ‘Brabanders’. Hélène wees mij direct op de ‘verkeerde verbetering’. Mijn nieuwsgierigheid was geprikkeld, wat is dat voor kip? De Brabanter blijkt een eeuwenoud ras – het wordt al in de 17e eeuw genoemd en geschilderd. Ouderwets is dit ras beslist niet: het heeft qua looks de tand des tijds uitstekend doorstaan. Deze kip stapt parmantig rond in de 21e eeuw, volgens een beschrijving op internet ‘met een amusante, springerige kuif en een driedelig baardje’. Deze ‘hipster’ houdt zich natuurlijk op in een passende scene: hij is gerelateerd aan de Nederlandse Uilebaard en de Kraaikop. Wat is het Nederlands toch een prachtige taal!