Zondag 1 juni 2014 zijn we weer open van 12.00-16.00 uur.
De akeleien zijn inmiddels (bijna) uitgebloeid,
de rozen nemen het stokje over. De zomer is in aantocht.

Van 14 t/m 21 juni 2014 wordt de 1e Nationale Tuinweek gehouden. Groei & Bloei Houten doet ook mee en organiseert een aantal activiteiten, met als spetterende finale op 21 en 22 juni 2014 het Open Tuinen-weekend. Dit jaar doet in Houten e/o een recordaantal tuinen mee, waaronder De Pullenhof. Klik hier voor een overzicht van alle deelnemende tuinen.

In het meest recente nummer van Buitenleven is een artikel opgenomen over De Pullenhof. Mede n.a.v. van dit artikel zijn we in mei en juni 2014 extra open, samen met drie andere interessante tuinen in Schalkwijk. Met z’n vieren bieden we een gevarieerde beeld van hedendaags tuinplezier – én we liggen op fietsafstand van elkaar. De eerste extra Open Tuin op 18-5-2014 bracht ons ca. 40 bezoekers. Mede aangelokt door het prachtige weer bezochten zij enthousiast onze tuin. Wat is het toch ontzettend leuk om onze tuin en onze liefde voor de natuur te delen met zoveel andere, zeker zo gepassioneerde tuiniers!

Hélène de Vries, wier tuin ik vorige week beschreef, houdt van kippen. Veel kippen. Daarbij heeft ze een voorkeur voor Oudhollandse rassen. In mijn onwetendheid ging ik vorige week in op de suggestie van de spellingscontrole in Word om het ras ‘Brabanters’ te verbeteren in ‘Brabanders’. Hélène wees mij direct op de ‘verkeerde verbetering’. Mijn nieuwsgierigheid was geprikkeld, wat is dat voor kip? De Brabanter blijkt een eeuwenoud ras – het wordt al in de 17e eeuw genoemd en geschilderd. Ouderwets is dit ras beslist niet: het heeft qua looks de tand des tijds uitstekend doorstaan. Deze kip stapt parmantig rond in de 21e eeuw, volgens een beschrijving op internet ‘met een amusante, springerige kuif en een driedelig baardje’. Deze ‘hipster’ houdt zich natuurlijk op in een passende scene: hij is gerelateerd aan de Nederlandse Uilebaard en de Kraaikop. Wat is het Nederlands toch een prachtige taal!

Aan de Lekdijk, vlak bij het Culemborgse veer, ligt deze circa dertig jaar oude tuin van 3000 vierkante meter. De tuin is letterlijk en figuurlijk gegroeid. Er ligt geen uitgedacht ontwerp aan ten grondslag. Steeds als er een nieuw idee was, werd een stukje weiland bij de tuin betrokken. Intussen is er van alles te zien: buxusvakken met aanplant op kleur, gemengde borders, een kleine boomgaard met hoogstam fruitbomen en wilde bloemen, een laantje met lage leifruitbomen, een potager (moestuin met eenjarige bloemen), twee kassen waarin gezaaid wordt en veel verschillende soorten tomatenplanten staan en als meest recente aanwinst een fruitkooi waar de bessen, aardbeien en kersen kunnen groeien, zonder hinderlijk gedoe van netten.

Er lopen ruim vijftig kippen en hanen, allemaal oude Hollandse rassen,die in de professionele kippenhouderij al lang niet meer voorkomen, zoals lakenvelders, brabanters, Noord-Hollandse blauwen, dubbelgezoomde barnevelders, assendelfters en nog veel meer.

De tuin ligt op fietsafstand van De Pullenhof, in de richting van de Lekdijk. Adres: Scheidingsweg 1, 3998 ND Schalkwijk, tel. 0625071775.

Gisteren is een kerkuilenpaar bij ons uitgezet. Beide vogels waren in de winter sterk ondervoed binnengebracht bij de vogelopvang. Wat een prachtige dieren! Op de foto het mannetje.

Onze kast was leeg, dus een prima startplek. Met een kleine voedselvoorraad (twee eendagskuikens) gingen ze erin. Handdoek in het vlieggat, een paar uur in het donker bijkomen van de reisstress en tegen de schemering de lap eruit.

Vanmorgen de kast gecheckt: geen uilen, het eten onaangeroerd. Net als vorig jaar toen er ook een paartje werd uitgezet, lijken dit geen blijvertjes. Dat is overigens de regel: nog nooit hebben kerkuilen zich blijvend gevestigd op de plek waar ze zijn uitgezet.

Meer weten over deze prachtige vogels? Veerkracht  het jubileumboek van de kerkuilenwerkgroep Utrecht en West-Betuwe geeft een mooi kijkje in het leven van de kerkuil. En een geweldige analyse van de kerkuilenstand sinds de vorige eeuw. Van Marc van Leeuwen, onze ‘uilenfluisteraar’ hoorden wij gisteren dat er vanaf 1921 geringd wordt en dat er sinds die tijd 124.000 dataregels zijn verzameld. Marc is bezig met een promotie-onderzoek, waarvoor hij onder andere een stevige analyse maakt van al deze gegevens met als doel nóg meer te weten te komen over het leven van de kerkuil.

Bij het ‘nachthokken’ ontbreekt Dientje, de kleinste van ons toom Sussex rood porselein. We denken meteen het ergste, Dientje is altijd op appèl. Plukjes veren die door een straffe noordoosten wind worden rondgeblazen, wijzen ons de weg. Ze ligt op haar rug onder een meidoorn. Gepakt door een roofvogel, die maar een paar happen heeft genomen. Verdomme, ons onderdeurtje! Genoemd naar een geliefd oud-collega, een korte, stevige vrouw. Ook qua karakter zagen wij wel overeenkomsten: zachtaardig, sociaal en vasthoudend. ‘Met Dientje kan je goed praten’, zeiden wij. Nooit een ei gelegd overigens.

Afgelopen week ijzige temperaturen. Sneeuwklokjes, krokussen en helleborus lieten massaal het hoofd hangen. In een soort collectieve mindfulness gingen ze voor het totale loslaten. ‘Aanvaard, concentreer je op je ademhaling’, je zág het ze bijna denken. Nu de vorst geweken lijkt komen de koppies moedig weer omhoog. Als godsvruchtige penitenten tijdens de Samana Santa staan ze in het gelid. Zij kastijden niet zichzelf, maar worden getuchtigd door een straffe wind. Het is altijd afzien, als je in deze tijd van het jaar in bloei staat.

Vandaag bij Bastiaan Meijer in Amsterdam zes insectenhuisjes opgehaald. Drie daarvan hebben we speciaal laten maken: ons huis, de schuur en het gemaal. Ze zijn prachtig geworden! Ze staan onder de pruimenboom in onze buxustuin zachtjes te dansen in de wind. Wat blijft het guur en herfstig! Het is bijna niet voor te stellen dat ze over een paar weken staan te zomeren in een feestelijke wolk van witte alliums ‘Mount Everest’.